Boeken en Brochures

Deze eenvoudige huisuitgave is een compilatie van zeven artikels, geschreven tussen 1984 en 1988. Centraal staat De pianist Robert Schumann, gepubliceerd in het Piano Bulletin. Daarna volgt een samenvattend artikel met deels andere afbeeldingen over hetzelfde onderwerp dat in Mens en Melodie verscheen. Tot besluit vindt men een korte, thematisch verwante reeks met als titel De studententijd van Robert Schumann.

Na twee hoofdstukken over de historische Mazeppa en de Romantiek als stijl, behandelt Hoofdstuk III een veertigtal literaire producten. In Hoofdstuk IV wordt diep ingegaan op het genre hippodrama; dit type voorstelling evolueerde in het medium de (stomme) film, waarover in Hoofdstuk V in den brede wordt gegaan. Hoofdstuk VI toont tientallen Mazeppa-schilderijen en tekeningen. In de laatste drie hoofdstukken bespreekt de auteur zestig Mazeppa-composities.

Deze Engelse versie is geen letterlijke vertaling. Ik heb getracht de inhoud toe te snijden op de belangstelling van een internationaal lezerspubliek. Het grootste verschil tussen beide versies is echter gelegen in het feit, dat ik besloot de gedeelten over Liszts Mazeppa-muziek sterk te beknotten en in een separaat boek daarover in den brede te gaan. Zie hierover onder AB III-06.

Max Prick van Wely (1909-2000) studeerde voor de hoofdvakken piano en compositie aan het Conservatorium van Amsterdam en sloot zijn muziekstudie af met de uitvoering van zijn eigen Eerste Pianoconcert. De catalogus vermeldt meer dan honderd composities. Prick van Wely maakte echter vooral naam als auteur. Elf boeken werden gepubliceerd naast verschillende vertalingen, liedalbums en sprookjesbundels. Een aantal artikelen vervolledigt dit overzicht.

Dit rijk geïllustreerde boekje (full colour) beschrijft de reis die Franz Liszt en Marie d ‘Agoult in de zomer van 1835 door Zwitserland maakten. De auteur trok deze reis aan de hand van Liszt’s Agenda 1835 en het dagboekfragment Le voyage en Suisse van Marie d’Agoult na, en volgde de geliefden in hun voetspoor. Het resultaat houdt het midden tussen een muziekwetenschappelijke studie en een ‘holiday diary’. Met een royale Engelse samenvatting.

Het boek opent met een Voorwoord door Martin Kloos en een Ten Geleide van Jan Wijn. Daarna volgen 17 hoofdstukken, waarin de complete klaviertechniek wordt behandeld. Hierbij valt op, dat Berkhout het technisch-fysieke aspect altijd direct verbindt met de artistieke dimensie en middels een groot aantal muziekvoorbeelden toetst aan de gangbare klavierliteratuur. In de laatste hoofdstukken slaat de auteur zelfs een ronduit filosofisch-vergeestelijkte toon aan.