AB II-13

Beschrijving

Albert Brussee

THREE SONGS FOR PIANO

De Three songs for piano ontstonden in eerste instantie als liederen voor bariton en piano in de winter van 1982-83. Enkele jaren later herschreef ik ze voor piano-solo en reviseerde de compositie in 1993, waarna de cyclus werd opgenomen (AB I-01). Pas in het voorjaar van 2006 ben ik er toe overgegaan – na nog enkele correcties te hebben aangebracht – de compositie voor druk gereed te maken. Het werk is geschreven in romantische stijl, waarin echter een zekere invloed van de ‘lichte muze’ (Cole Porter, Edtih Piaf) aantoonbaar is. Omdat in het derde lied elementen uit het eerste terugkeren, dienen deze drie ‘Lieder ohne Worte’ bij voorkeur als één geheel te worden uitgevoerd. De uitvoeringsduur bedraagt een kleine twintig minuten.
Stijl: romantisch, modaal.
Moeilijkheidsgraad: Trap VIII-IX (bij een indeling in twaalf trappen).

– My Song
– Between Dream and Despair
– A Song of Farewell

RECENSIES
“My song in cis-klein, een vage herinnering aan Chopins nocturnes in dezelfde toonsoort, is een weemoedig lied met een prachtige lage leidtoon in de melodie. Door de verrassende opening op de dominant sta je plotseling middenin vervlogen tijden. De rustige achtstenbeweging en de stuwende triolen slingeren je heen en weer tussen zoete pijn en gepassioneerde melancholie. Een onverwacht moment is de passage come una marcia funebre, die een donkere schaduw werpt. Die marcia funebre duikt ook op aan het slot van Between dream and despair en in m. 41 van A song of farewell. Zo zijn er meer bindende elementen in deze triptiek. Elk lied is geschreven in driedelige liedvorm (A-B-A). De themakop van m. 10 uit het eerste lied komt terug in m. 33 van het laatste. In grote lijnen geschetst is zo de hele triptiek een A-B-A-symmetrie. Ook de toonsoorten zijn hecht verbonden. Het tweede lied staat in bes-klein, de parallel van het middendeel in Des-groot van het eerste lied. Het derde deel staat geheel in Des-groot en is dus niet alleen de majeurvariant van het eerste lied (cis-klein), maar bovendien de parallel van het tweede. De herscheppingen van Brussee zijn geschreven door een pianist die zijn instrument kent en liefheeft. Hij combineert de werelden van 19de eeuwse romantiek en de songs van een eeuw later. De melodieën worden op verschillende manieren omspeeld en door deze ritmische en contrapuntische variatie telkens anders belicht.”
Maarten Boonstra, PianoWereld 2007-mei.

“The Three Songs for Piano were originally written for baritone and piano in the early 1980s. Together they make a well-rounded cycle with elements from the first song appearing in the last. They are written in the romantic style of the 19th century, tinged with influences from popular music of the 1940s and 50s. This is a substantial work taking all of twenty minutes if presented as a whole. My Song, with which the cycle begins, has rolling arpeggios and sumptious bass chords supporting a sweeping melody in the upper octaves of the keyboard, which sometimes needs three staves to accommodate it. A big and warm romantic sound is needed to bring out its expressive qualities to the full. For the quieter middel piece, Between Dream and Despair, Albert Brussee uses a very slow tempo with sighing chords and falling phrases. The third movement, A Song of Farewell, starts off with an almost jaunty melody, building to an enormous ending with big chords and arpeggios over the entire keyboard before the weighty final chords. This is a challenging piece to play but if you enjoy those big romantic sounds you certainly won’t be disappointed by the Three Songs.” 
Angela Fogg , Piano Journal 2007-2.

ZAKELIJKE GEGEVENS
© 2006 bij AB Music Productions & Editions.
32 bladzijden; met een voorwoord in het Nederlands en Engels.